به گزارش گروه اجتماعی روزنامه همشهری 90 درصد گروههای حساس جامعه از برنامه های کاهش آسیب ایدز بی بهره اند. مدیر برنامه مشترک سازمان ملل متحد در نشست خبری که با حضور نمایندگان سازمان ملل در دفتر تهران برگزار شد، گفت: کمتر از 10 درصد گروههای حساس نظیر افراد دارای روابط نامشروع جنسی، تحت پوشش برنامه های مربوط به مبارزه و کاهش آسیب ایدز قرار دارند که این پوشش نیز به تدریج روند حذفی را طی می کند.
وی با بیان این که 20 درصد معتادان تزریقی تحت پوشش برنامه کاهش آسیب در معرض ابتلا به بیماری ایدز قرار دارند که برای اثرگذاری بیشتر باید میزان آن افزایش یابد، گفت: تخمین زده می شود که 64 هزار نفر در سال گذشته به این بیماری مبتلا شده اند و 440 هزار نفر از این بیماری در منطقه خاورمیانه رنج می برند که این میزان به بیش از 700 هزار نفر نیز می رسد.
ستایش تصریح کرد: به گفته کوفی عنان، سکوت در مورد ایدز منجر به مرگ می شود و این مرگ و میرها اغلب شامل گروههای در معرض این بیماری می شود که البته مردم نیز از این آسیب در امان نمی مانند چون در این صورت مردم نیز در معرض خطر بیماری قرار دارند.
منابع مالی در زمینه مبارزه با ایدز در سال 2001 یک میلیارد و 100 هزار دلار بود که تا سال2005 این میزان به 8 میلیارد و 300 هزار دلار افزایش یافت و برآوردها نشان می دهد که این میزان تا سال 2008 به سالانه 20میلیارد دلار خواهد رسید.
هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل متحد در ایران تصریح کرد: امروزه ایدز یکی از معضلات اجتماعی است که در 25 سال اخیر 25 میلیون نفر را کشته است، این بیماری گریبانگیر قشر آسیب پذیر نظیر زنان از سن 18 تا 59 سال است.
براساس این گزارش دکتر نیره توکلی، عضو هیأت علمی دانشگاه نیز در این خصوص می گوید: در کشورهای در حال توسعه یا فقیر زنان بیشترین قربانیان ایدزند. زمانی بیشترین قربانیان ایدز را معتادان تشکیل می دادند، اما امروز طیف قربانیان بیشتر براساس الگوی روابط جنسی تعریف و تفسیر می شود. در نتیجه جوانان و زنان آسیب پذیرترین قشرها را در برابر این بیماری تشکیل می دهند.
وی افزود: برای مبارزه با ایدز دادن آگاهی های بهداشتی، بویژه بهداشت جنسیتی، ضروری است. هشدارهای بهداشتی باید در زندگی اقتصادی و اجتماعی جوانان و زنان کاربرد داشته باشد و در بهداشت و پزشکی باید جامعه شناسی و فرهنگ شناسی را نیز مدنظر داشت. شناخت جامعه و طبقات و اقشار آن بزرگترین کمک را به شناخت افراد آسیب پذیر و ناقل احتمالی بیماریها می کند. چیزی که اگر امروز در مورد آن کوتاهی شود، فردا خیلی دیر است.
